Onnoň menem bütüki, şo öňki nemeligimi edip: “Goýuňsana-aýt! Meň bilşimç-ä ýedi pyşdymyzza tam heklemek üçin bolaýmasa, galan zaman elinde çotga tutup bileni ýokdur!” diýip, olaň badyny almaýyn diýýän.

Ýagşam-da bir badyny alaňok ekeniňaý, ýaşuly.

Bir daýza bardy, halys garran.
Äri 2-nji jahan urşunda wepat bolan.
Akyly üýtgedi diýmelimi, ýa başga älemlere geçdimi, bilemok, soň-soňlar ýanyna salam bermäge baraňda: “geç otur, ine Amanam hä diýmän işden geler…” diýen ýaly gürrüňler edýädi.
Aman aga “işden gelmedi”.
Daýzaň özi oň “ýanyna gitdi”.
Gowuşdylar görgüliler.