Edebiýat Kafesi

şahyr çagalykdan ejesiz ýetim galan ekeni.
bu-da ejeligine bagyşlan goşgusy.

Ejeligime

Ýatsam-tursam göz öňüne gelip dur,
Meniň üçin çeken ähli azabyň.
Ine, şeýdip çekdirip ýör jahyllyk
Saňa beren azarymyň azaryn.

...Bize geldiň, üýtgäp gitdi dünýämiz,
Öýmüz öýe meňzemäge başlady.
Nämüçindir, şoňa çenli öýmüzem
Illeň öýüne meňzemezdi, başgady.

Ýöne neçün saňa «öweý» diýdiler,
Maňa-da arkamdan diýdiler «ýetim?»
Bilmezdim...
Bilýänem sen geleňden soň,
Garnym dok bolupdy, eşigim bitin.

Şonda-da, men bilemokdym gadyryň,
«Ä-ä» diýerdim her buýrulan ýumuşa...
Neneň dözdüň dözülmesiz betlige?
Neneň çydap gezdiň beýle durmuşa?

Näme üçindir, menden nalamandyň sen,
Hamana, betligim bilmeýän ýaly.
Meniň «ä-ä-lermi» diňlemändiň sen,
Edil gara ýeri diňleýän ýaly.

...Gezelenje öýe bardym arada.
Eje, birden bolupsyň-la, bir gysym?
Ulalmagym üçin kiçelen bolsaň,
Onda ogluň nädip üzer bergisin?!

surat barada.
köne jaý
köne gapy
köne penjire
köne ojak
köne tapçan
köne daýza
köne dünýe
bu köneler owadan zynjyr.

toprak jaý
toprak ojak
toprak daýza
bu-da gyzykly zynjyr.

şo gözüňe ilişip duran alýumin kündügi aýyraýyň-da.
garly daglar biraz biziň daglara meňzemejek bolup duran ýaly. belki-de meňzeýändirem (dag gördükmi diýsene?)