biiiiiir mahal şu eseri terjime etmegi niýet edinipdim. diňe adyny terjime edibilmänem taşladym.

şo wagt aklyma gelen warianlar: "Şubaly Madonna", "Bagana paltoly Madonna" ikisindenem göwnüm suw içmändi.

ýene, "Raif Bey"-i - Raif aga diýip almakçydym (şoooo wagt)

garaz, Gurbanmyrat Beý, könäni ýatlatdyň.

terjime üçin minnetdar. diňe zähmetiň üçinem bäş ýyldyz.

okamdan soň pikirimi ýazmagymam ahmal, ýazmazlygymam.

Sabahattin Ali/ Kürk mantolu Madonna

Şimdiye kadar tesadüf ettiğim insanlardan bir tanesi benim üzerimde belki en büyük tesiri yapmıştır. Aradan aylar geçtiği
halde bir türlü bu tesirden kurtulamadım. Ne zaman kendimle
baş başa kalsam, Raif efendinin saf yüzü, biraz dünyadan uzak,
buna rağmen bir insana tesadüf ettikleri zaman tebessüm etmek etmek isteyen bakışları gözlerimin önünde canlanıyor.
Halbuki o hiç de fevkalade bir adam değildi. Hatta pek alelade,
hiçbir hususiyeti olmayan, her gün etrafımızda yüzlercesini gö­
rüp de bakmadan geçtiğimiz insanlardan biriydi. Hayatının bildiğimiz ve bilmediğimiz taraflarında insana merak verecek bir
cihet olmadığı muhakkaktı. Böyle kimseleri gördüğümüz zaman çok kere kendi kendimize sorarız: "Acaba bunlar neden
yaşıyorlar? Yaşamakta ne buluyorlar? Hangi mantık, hangi hikmet bunların yeryüzünde dolaşıp nefes almalarını emrediyor?"
Fakat bunu düşünürken yalnız o adamların dışlarına bakarız;
onların da birer kafaları, bunun içinde, isteseler de istemeseler
de işlemeye mahkûm birer dimağları bulunduğunu, bunun neticesi olarak kendilerine göre bir iç âlemleri olacağını hiç aklı­
mıza getirmeyiz. Bu âlemin tezahürlerini dışarı vermediklerine
bakıp onların manen yaşamadıklarına hükmedecek yerde, en
basit bir beşer tecessüsü ile, bu meçhul âlemi merak etsek, belki
hiç ummadığımız şeyler görmemiz, beklemediğimiz zenginliklerle karşılaşmamız mümkün olur. Fakat insanlar nedense daha
ziyade ne bulacaklarını tahmin ettikleri şeyleri araştırmayı tercih ediyorlar. Dibinde bir ejderhanın yaşadığı bilinen bir kuyuya inecek bir kahraman bulmak, muhakkak ki, dibinde ne olduğu hiç bilinmeyen bir kuyuya inmek cesaretini gösterecek
bir insan bulmaktan daha kolaydır. Benim de Raif efendiyi daha yakından tanımam sadece bir tesadüf eseridir.
Bir bankadaki küçük memuriyetimden çıkarıldıktan sonra
-neden çıkarıldığımı hâlâ bilemiyorum, bana sadece tasarruf
için dediler, fakat haftasına yerime adam aldılar- Ankara'da
uzun müddet iş aradım. Beş on kuruş param, yaz aylarını sü­
rünmeden geçirmemi temin etti, fakat yaklaşan kış, arkadaş
odalarında, sedir üzerinde yatmanın sonu gelmesini icap ettiriyordu. Bir hafta sonra bitecek olan lokanta karnesini yenileyecek kadar bile param kalmamıştı. Sonu çıkmayacağını bile bile
girdiğim birçok kabul imtihanlarının hakikaten sonu çıkmayınca nedense gene üzülüyor; arkadaşlardan habersiz olarak, tezgâhtarlık için müracaat ettiğim mağazalardan ret cevabı alınca
yeis içinde gece yarılarına kadar dolaşıyordum. Birkaç tanıdık
tarafından ara sıra davet edildiğim içki sofralarında dahi vaziyetimin ümitsizliğini unutamıyordum. İşin garibi, sıkıntımın
arttığı ve ihtiyaçlarımın beni bugünden yarma çıkarması bile
imkânsız hale geldiği nispette, benim de çekingenliğim, mahcupluğum artıyordu.

Evvelce bana iş bulmaları için müracaat
ettiğim ve hiç de fena muamele görmediğim bazı tanıdıklara
sokakta rastladığım zaman başımı önüme eğip hızla geçiyordum; evvelce bana yemek yedirmelerini serbestçe rica ettiğim
ve sıkılmadan ödünç para aldığım arkadaşlarıma karşı bile de­
ğişmiştim. "Vaziyetin nasıl?" diye sordukları zaman, acemi bir
gülümseme ile: "Fena değil... Tek tük muvakkat* işler buluyorum!" diye cevap veriyor ve hemen kaçıyordum. İnsanlara ne
kadar çok muhtaç olursam onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu.
Bir gün, akşamüstü, istasyonla Sergievi arasındaki tenha
yolda ağır ağır yürüyor, Ankara'nın harikulade sonbaharını doya doya içime çekerek ruhumda nikbin** bir hava yaratmak istiyordum. Halkevinin camlarından aksederek beyaz mermer
binayı kan rengi deliklere boğan güneş, akasya ağaçlarının ve
çam fidanlarının üzerinde yükselen ve buğu mudur, toz mudur, ne olduğu belli olmayan duman, herhangi bir inşaattan
dönen ve parça parça elbiselerinin içinde sessiz ve biraz kambur yürüyen ameleler, üstünde yer yer otomobil lastiği izleri
uzanan asfalt... Bunların hepsi mevcudiyetlerinden memnun
görünüyorlardı. Her şey, her şeyi olduğu gibi kabul etmekteydi. Şu halde bana da yapacak başka bir şey kalmıyordu. Tam bu
sırada yanımdan hızla bir otomobil geçti. Başımı çevirip baktı­
ğım zaman camın arkasındaki çehreyi tanıdığımı zannettim.
Nitekim araba beş on adım gittikten sonra durdu, kapısı açıldı;
mektep arkadaşlarımdan Hamdi, başını uzatmış, beni çağırı­
yordu.
Sokuldum.
"Nereye gidiyorsun?" diye sordu.
"Hiç, geziniyorum!"
"Gel, bize gidelim!"
Cevabımı beklemeden bana yanında yer açtı. Yolda anlattı­
ğına göre, çalıştığı şirketin bazı fabrikalarını dolaşmaktan geliyordu:
"Geleceğimi eve telgrafla bildirmiştim, herhalde hazırlık
yapmışlardır. Yoksa seni davet etmeye cesaret edemezdim!" dedi.
Güldüm.
Sık sık görüştüğüm Hamdi'yi, bankadan ayrıldığımdan beri görmemiştim. Makine vesaire komisyonculuğu yapan, aynı
zamanda orman ve kereste işleriyle uğraşan bir şirkette müdür
muavini olduğunu ve oldukça iyi bir para aldığını biliyordum.
İşsiz zamanımda kendisine müracaat etmeyişim de hemen hemen bunun içindi: İş bulmasını rica etmeye değil de, para yardımı yapmasını istemeye geldim zanneder diye çekinmiştim.
"Hep bankada mısın?" diye sordu.
"Hayır, ayrıldım!" dedim.
Hayret etti:
"Nereye girdin?"
İstemeye istemeye cevap verdim:
"Açıktayım!"
Beni baştan aşağı bir süzdü, kılık kıyafetime baktı, evine
davet ettiğine pişman olmamış olmalı ki, elini dostça bir tebessümle omzuma vurarak:
"Bu akşam konuşup bir çare buluruz, aldırma!" dedi.
Halinden memnun ve kendinden emin görünüyordu. Demek artık tanıdıklara yardım lüksünü bile yapacak hale gelmiş­
ti. Gıpta ettim.
Küçük, fakat şirin bir evde oturuyordu. Biraz çirkin, fakat
cana yakın bir karısı vardı. Hiç çekinmeden yanımda öpüştüler.
Hamdi beni yalnız bırakarak yıkanmaya gitti.
Beni karısına tanıtmadığı için, ne yapacağımı bilmeden,
misafir odasının ortasında dikilip kaldım. Karısı da kapının yanında duruyor ve belli etmeden beni süzüyordu. Bir müddet
düşündü. Galiba zihninden "Buyurun, oturun!" demek geçti.
Fakat sonra buna lüzum görmeyerek yavaşça dışarı süzüldü.
Her zaman ihmalkâr olmayan, hatta bu gibi kaidelere fazlaca dikkat eden ve hayattaki muvaffakiyetinin bir kısmını da
bu dikkatine borçlu olan Hamdi' nin beni böyle ortada bırakı-
vermesinin sebebini düşündüm.

Mühimce mevkilere geçen
adamların esaslı âdetlerinden biri de galiba eski -ve kendilerinden geri kalmış- arkadaşlarına karşı gösterdikleri bu biraz da
şuurlu dalgınlıktı. Sonra, o zamana kadar "siz" diye hitap ettikleri dostlarına birdenbire ahbapça "sen" diyecek kadar alçakgö­
nüllü ve babacan oluvermek, karşısındakinin sözünü yarıda
kesip rastgele manasız bir şey sormak ve bunu gayet tabii olarak, hatta çok kere şefkat ve merhamet dolu bir tebessümle birlikte yapmak... Bütün bunlarla son günlerde o kadar çok karşı­
laşmıştım ki, Hamdi'ye kızmak ve gücenmek aklıma bile gelmedi. Sadece, kalkıp, kimseye haber vermeden gitmeyi ve bu
sıkıntılı vaziyetten kurtulmayı düşündüm. Fakat bu sırada beyaz önlüklü, başörtülü, yaşlı bir köylü kadın, yamalı siyah çoraplarıyla, hiç ses çıkarmadan kahve getirdi. Üzeri sırma çiçekli
lacivert koltuklardan birine oturdum, etrafıma baktım. Duvarlarda aile ve artist fotoğrafları, kenarda, hanıma ait olduğu anlaşılan bir kitap rafında, yirmi beş kuruşluk birkaç romanla
moda mecmuaları vardı. Bir sigara iskemlesinin altına dizilmiş
bulunan birkaç albüm, misafirler tarafından bir hayli hırpalanmışa benziyordu. Ne yapacağımı bilmediğim için onlardan birini aldım, daha açmadan Hamdi kapıda göründü. Bir eliyle ıslak saçlarını tarıyor, ötekiyle açık yakalı beyaz frenk gömleğinin düğmelerini ilikliyordu.
"E, nasılsın bakalım, anlat!" diye sordu.
"Hiç!... Söyledim ya!."
Bana rast geldiğinden memnun görünüyordu. İhtimal,
eriştiği mertebeleri gösterebildiğine, yahut da, benim halimi
düşünerek, benim gibi olmadığına seviniyordu. Nedense, hayatta bir müddet beraber yürüdüğümüz insanların başına bir
felaket geldiğini, herhangi bir sıkıntıya düştüklerini görünce bu
belaları kendi başımızdan savmış gibi ferahlık duyar ve o zavallılara, sanki bize de gelebilecek belaları kendi üstlerine çektikleri için, alaka ve merhamet göstermek isteriz. Hamdi de bana aynı hislerle hitap eder gibiydi:
"Yazı filan yazıyor musun?" dedi.
"Ara sıra... Şiir, hikâye!"
"Bir faydası oluyor mu bari?"
Gene güldüm. O "Bırak böyle şeyleri canım!" diyerek pratik hayatın muvaffakiyetlerinden, edebiyat gibi boş şeylerin
mektep sıralarından sonra ancak zararlı olabileceğinden bahsetti. Kendisine cevap verilebileceğini, münakaşa edilebileceğini asla aklına getirmeden, küçük bir çocuğa nasihat verir gibi
konuşuyor ve bu cesareti hayattaki muvaffakiyetinden aldığını
tavırlarıyla göstermekten de hiç çekinmiyordu. Yüzümde, pek
ahmakça olduğunu adamakıllı hissettiğim bir gülümseme ile
hayran hayran ona bakıyor ve bu halimle kendisine daha çok
cesaret veriyordum.
"Yarın sabah bana uğra" diyordu. "Bakalım, bir şeyler dü­
şünürüz. Sen zeki çocuksundur, bilirim; pek çalışkan değildin
ama, bunun ehemmiyeti yok. Hayat ve zaruretler insana birçok
şeyler öğretir... Unutma... Erkenden gel, beni gör!"
Bunları söylerken mektepte kendisinin de ileri gelen tembellerden olduğunu tamamen unutmuşa benziyordu. Yahut da,
bunu burada yüzüne vuramayacağımdan emin olduğu için
pervazsızca konuşuyordu.
Yerinden kalkar gibi bir hareket yaptı, hemen doğruldum
ve elimi uzatarak:
"Bana müsaade!" dedim.
"Neden canım, daha erken... Ama sen bilirsin!"
Beni yemeğe çağırdığını unutmuştum. Bu anda hatırladım.
Fakat o tamamen unutmuş görünüyordu. Kapıya kadar geldim. Şapkamı alırken:
"Hanımefendiye hürmetler!" dedim.
"Olur, olur, sen yarın bana uğra! Üzülme canım!" diyerek
sırtımı okşadı.
Dışarı çıktığım zaman ortalık adamakıllı kararmış, sokak
lambaları yanmıştı. Derin bir nefes aldım. Hava, biraz tozla karışık da olsa, bana fevkalade temiz ve ferahlatıcı geldi. Ağır ağır
yürüdüm...

@ myhman aga, ýazsaň-a gowy bolar.

Adyny düýbünden üýtgetmeli. Öwrenje ýaly bolup dur. Iň bolman Ýüň mantoly Madonna ýa ýokarda @myhman2 ýazypdyr. -ly, -li yzly yzyna gelse okamasy kynlaşýar.

Gowy iş edýäň @garagar. Üstünlik!

Terjimesine ýapyşmagy ullakan batyrlyk. Indi mertlik bilen soňuna çenli alyp çykmaly. Terjimäň iň agyr bölegi - soň bellikleri nazara alyp, üns bilen üstünde işlemek. Başlamagyňa berekella!
Ady dogrudanam ýerine düşmedik. -li/ly-nyň yzygiderli gelmegi gowy däl. Ýene Ýüň mantoly Madonna, meň pikirimçe-de, jaýdarrak, edil türkçesindäki ýaly ýaňlanmasa-da (nätjek, bizde kürk sözi ýok). Ýöne, aýdaly, ýüň palto diýip gözletseň, google birgiden türkmen söwda saýtlaryndan harytlary hödürlär. Mantosynyň sütüklidiginem tekstiň içinde suratlandyraýmaly.
Terjimäni artyk sözlerden saplamaly. Meselem:
"Adamlara mätäç boldugymça, olardan gaçmak islegim şonça-da artýardy."
"Üstünden aýlar geçmegine garamazdan, täsirinden çykyp bilmedim - Üstünden ençe aý geçse-de, täsirinden çykyp bilmedim"
"her gün daş-töweregimizde ýüzlerçesini görüp, pitiwa etmän geçýänlerimiziň biridi - her gün duşundan pitiwa etmän geçilýän ýüzlerçe ötegçileriň biri" diýen ýalyrak...

pylan beý, pylan efendi, pylan hanym diýlip alynmagyny ýerine düşdi hasaplaýan.
Emma "Bäş manat pulum tomsy kösenmän geçmegime ýardam etdi" diýlen sözlemdäki "manat" gerek däl. Başgaça almaly.

kompaniýa - türkçesinde şirketmi? Belki, şereket diýmelidir?

"...ygtybaryny gazanan üstünliklerinden alýandygyny ýaňzytmakdan çekinmedi. Aýdylanlary kabul edýän samsyklaç ýylgyryş bilen haýran galyp oturmagym, oňa has beter güýç berýärdi..." - şuňa meňzeş parçalar gaty türkçe hemem düşnüksiz ýaňlanýar. Sazlamaly, türkmençe has düşnükli hem gysby edip aýdyp bolarmyka diýýän.
mysal üçin, haýran galýan ýaly ýyrşaryp oturmagyndan beleň alsa...

Hanym-zenana hormat! ─ diýdim.
Bolar, ertir ýanyma gel. Gynanma!...
şuň ýaly kä ýerlerinde çyzyk ýitip galypdyr.
hemem "Hanym-zenana hormat!" diýmegi nämäni aňladýar? "Respekt!" diýip hoşlaşdygymy?

@Ses aga, sesiňe minnetdar!
Kürk hakkinda–

kimi hayvanların, giyecek yapmak amacıyla işlenmiş postu.
Käbir haýwanlaryň geýim-gejim etmek maksady bilen işlenen ýüňi.

Kürk ne işe yarar?
Günümüzde daha çok moda amacıyla kullanılan kürk ürünleri ceket, yakalık, anahtarlık, ayakkabı gibi pek çok aksesuarda kendine yer edinmektedir.
Kürk hayvanları arasında, kaplan, vaşak, tilki, fok, rakun, vizon, çinçilla,sincap, astragan da vardir.
ayrıca yağmur yağdığında sahte kürklerde su yapışır gerçek kürklerde ise yağmur suyu akar gider.
manto– kadin paltosu.

Türkmen dilinde ýüň we sütük:
Ýüň–Haýwanlaryň derisiniň üstündäki ýumşak tüý örtügi.
Gelniň başyna ýüň ýaglyk atdylar.
Düýe ýüňünden çäkmenli adamlar aýbogdaşlaryny gurup oturdylar.
Sütük— Käbir haýwanynyň çöpüriniň düýbünde, guşuň ýelegiň düýbünde emele gelýän mymyjak, ýumşajyk ýüň ýa-da ýelek.
Egni gök çäkmenli, bili sütük guşakly, başy goňur silkme telpeklidi
...Ýüň mata, sütükli deri
Türk dilinde kürk – ýüň bilen sütügi öz içine alýar. Dogrusy, ikisiniň arasynda galdym. Ýöne "sütükli" däl-de, bolmanda, "sütük mantoly" bolmaly. Tekliplere açykdyryn.

@sussupessimist aga, bellikleriň ýerine düşüpdir.
"Bäş manat pulum tomsy kösenmän geçmegime ýardam etdi" — şunuň originaly:
"Beş on kuruş param, yaz aylarını sü­
rünmeden geçirmemi temin etti..."
türklerde şol sözi bizdäki gepleşik dilinde "bäş manat" ulanylyşyna kybap gelensoň aldym.
"Bäş manat gazansam..."
"bäş manat artyk- süýşügiň bolsa bir zatlar edip boljakda..."

bäş-üç şaýy pulum tomsy ...... geçirmegime ýarady.

ýa-da kuruş diýip, çykgytda görkezäýmeli nämedigini. ahyrynda, resmi pul birlikleridä.

Şuny başda näme üçin Sütük mantoly diýip almandyň?

Mundaky Madonna eken. Mantony erkek geýen bolsa, "Sütük mantoly süpük" bolardy :))
Türkçe bilemok, ýöne Oguz Atayda "Beyaz mantolu adam" atly gowy nowellaň bardygyny bilýän. Onam terjime ediňler, men ýaly türk harpyna şermendelerem okap bileri ýaly.

@garagara
terjimä başlap oňaraýypdyrsyň.
wagtymy ýitirdim şüwünler, tapsam okajak terjimäňi...
ýokarda agzalypdyr manat barada:
"Bäş manat pulum tomsy kösenmän geçmegime ýardam etdi" —
"Beş on kuruş param, yaz aylarını sürünmeden geçirmemi temin etti..."
şeýdeňde näme?: "Az-owlak pulum tomsy kösenmän geçmegime ýardam etdi"

üstünlik!

"Az-owlak pulum tomsy kösenmän geçmegime ýardam etdi"– şuny diýmejek bolup, öz dilimizde näme bilen çalşyryp bolarka– diýdim. Halys bolmasa, şeýtmeli bolar.
Okan wagtyňam bellikleriň bolsa, oklaber bäri.

"Şuny başda näme üçin Sütük mantoly diýip almandyň?"
@ Ses aga, başda alypdym şeýdip, soň seretsem terezimiň "sütükli" tarapy agyrlaşdy. "Sütükli deri, sütükli palto" ýaly mysallar bilen.
Bar mesele —terezimde.

@ myhman aga, "kuruşy" eseriň aşagynda görkezdim.

öz-özümi satypdyryn :-) (doly okamadygymy)

ýöne doly okajak. ertir otduh-laý, nesip bolsa.

...fakat yaklaşan kış, arkadaş odalarında, sedir üzerinde yatmanın sonu gelmesini icap ettiriyordu.
Ýöne ýetip gelýän gyş, dost öýünde, sedirde* ýatmagyň soňuna çykylmalydygyny ýatladýardy.
"dost öýi" däl-de "dostlaryň öýlerinde" diýseň näder? garaz gyşy dost-ýarlaň diwanynda geçirip bolmaz diýip pikir edýär.

"Ýöne ýetip gelýän gyş, dost-ýaryň öýünde, sedirde* ýatmagyň soňuna çykylmalydygyny ýatladýardy" — şu makul.

pikirimçe:
...ýüz tutan işime makullanmamsoň, hossa bilen gije ýaryma ýary gijä çenli ygyp ýördüm.
---
Tanyşlarymyň myhmançylyga çagyrýan wagtlaram, sersepil bolup ýörşümi unudyp bilemokdym.

Birkaç tanıdık tarafından ara sıra davet edildiğim içki sofralarında dahi vaziyetimin ümitsizliğini unutamıyordum.

içgi içmäge çagyrylýany agzamyýaňmy? umytsyzlygy sersepil bilen çalyşdyňmy?

---
Iş görüp bermekleri üçin maňlaýymy dirän tanyş-bilişlerime sataşan pilläm, aramyzyň towly däldigine garamazdan, başymy aşak salyp, ädimlerimi ýygjamlatýardym.

belki: "...aramyz erbet dälem bolsa..."
“…aramyz towly dälem bolsa…”

---
Açdygymy arkaýyn ýaňzydyp bilýän we irginsiz karz soran ülpetlerime bolan gatnaşygymam üýtgäpdi.
belki: Açdygymy arkaýyn ýaňzydyp bilýän we irginsiz karz sorap bilýän ülpetlerime bolan gatnaşygymam üýtgäpdi.

ýa iki gezek "bilýän" gelýämi?

---
Bir gün agşamara wokzal bilen Sergi öýüniň arasyndaky imi-sala köçeden...
"Sergi salony" diýilip bilner. Выставочный салон - diýilýär. türkmenlerem salon diýýämikä diýýän.

---
Kiçiräkdigine garamazdan, kaşaň öýde ýaşaýan eken.
Küçük, fakat şirin bir evde oturuyordu.
"kaşaň" bolsa has lüks bolýa dämi.
belki: Ýaşaýan öýi kiçirägem bolsa, gowja eken.

---
Görmeksizräk, ýöne ýüzi açyk aýaly bardy.
belki: Görmeksizräk, ýöne hoşamaý aýaly bardy.

---
Hamdi meni ýeke galdyryp hammama girdi.
Hamdi beni yalnız bırakarak yıkanmaya gitti.
"hammama" diýseň suwa düşmek ýada düşýär. ol ýuwunmaga gitdi...

---
Ýöne şol pursat ak öňlükli, perenjeli, ýamaly gara joraby bilen garryja oba aýaly ses-üýnsüz kofe getirdi.
"perenje" däl-de "başy ýapyk" bolsa näder?
başörti ýaglyk bolýa.

---
Hanym-zenana hormat! ─ diýdim.
belki: Hanym-ýeňňä hormatlar! ─ diýdim.
“Ýeňňe-hanyma hormatlar!…”

---
Agyr-agyr ädimledim.
belki: Agyr ädimläp ýöredim...
(Ağır ağır yürüdüm...)

ine şeýleje belliklem, garagar efendi.

22-nji teswire;

"ýüz tutan işime makullanmamsoň, hossa bilen gije ýaryma ýary gijä çenli ygyp ýördüm"
—kabul
***
"içgi içmäge çagyrylýany agzamyýaňmy?"
— Düzetdim, minnetdar!

***
"Birkaç tanıdık tarafından ara sıra davet edildiğim içki sofralarında dahi vaziyetimin ümitsizliğini unutamıyordum"

— umytsyzlygy sersepil bilen çalyşdyňmy?

— "Vaziyetimin ümitsizliğini" göni geçirsek:"ýagdaýymyň çäresizligi, umytsyzlygy" bolýar. Sersepil bolmak— bir zadyň gözleginde köp gezmek, alakjap ýörmek, gözläp entemek.
"Halymyň teňligini" diýibem gördüm şoňa. Ýöne "sersepillik" ýagdaýyny açyp görkezensoň, şeýle karara geldim.

***
Iş görüp bermekleri üçin maňlaýymy dirän tanyş-bilişlerime sataşan pilläm, aramyzyň towly däldigine garamazdan, başymy aşak salyp, ädimlerimi ýygjamlatýardym.

belki: "...aramyz erbet dälem bolsa..."
“…aramyz towly dälem bolsa…”
— Nazara alýan.

***
Açdygymy arkaýyn ýaňzydyp bilýän we irginsiz karz soran ülpetlerime bolan gatnaşygymam üýtgäpdi.
belki: Açdygymy arkaýyn ýaňzydyp bilýän we irginsiz karz sorap bilýän ülpetlerime bolan gatnaşygymam üýtgäpdi.

ýa iki gezek "bilýän" gelýämi?

—hawa

***
Bir gün agşamara wokzal bilen Sergi öýüniň arasyndaky imi-sala köçeden...
"Sergi salony" diýilip bilner. Выставочный салон - diýilýär. türkmenlerem salon diýýämikä diýýän.

— "Sergi köşgi" diýýärler öýdýän. "Sergi öýi" gaty ýasama eşidilýärmi?

***
Kiçiräkdigine garamazdan, kaşaň öýde ýaşaýan eken.
Küçük, fakat şirin bir evde oturuyordu.
"kaşaň" bolsa has lüks bolýa dämi.
belki: Ýaşaýan öýi kiçirägem bolsa, gowja eken.

— "Naşyja" näder?

***
Görmeksizräk, ýöne ýüzi açyk aýaly bardy.
belki: Görmeksizräk, ýöne hoşamaý aýaly bardy.

— Kabul

***
Hamdi meni ýeke galdyryp hammama girdi.
Hamdi beni yalnız bırakarak yıkanmaya gitti.
"hammama" diýseň suwa düşmek ýada düşýär. ol ýuwunmaga gitdi...

— Yıkanmak–Yıkamak işi yapılmak veya yıkamak işine konu olmak

2. Kendi vücudunu yıkamak, banyo yapmak

Yzyndaky jümlede saçynyňam çygdygyny aýdýar.

***
Ýöne şol pursat ak öňlükli, perenjeli, ýamaly gara joraby bilen garryja oba aýaly ses-üýnsüz kofe getirdi.
"perenje" däl-de "başy ýapyk" bolsa näder?
başörti ýaglyk bolýa.

— "başy örtgüli" diýsegem bolýa.

***
Hanym-zenana hormat! ─ diýdim.
belki: Hanym-ýeňňä hormatlar! ─ diýdim.
“Ýeňňe-hanyma hormatlar!…”

— Kabul

***
Agyr-agyr ädimledim.
belki: Agyr ädimläp ýöredim...
(Ağır ağır yürüdüm...)

— Kabul

***
@ Mango, minnetdar, eden yhlasyň, bellikleriň üçin!

Aý, ýok, meñ pikirimçe-hä ol ertir iş üçin Hamdiñ ýanyna barmaz.

Ýa baraýarmyka?

Dowamyna garaşýas!

Yhlasyña, azabyña berekella. Indi bize dowamyny okatmasañ-a öýkeläris )
Yşk romanlarynyñ dälisi bolamsoñ, google-dan gözledemde, iñ meşhur yşk romanlarynyñ arasynda getirilipdi. Okamaga aljak bolup, alyp bilmedim internetden (meñ şeýleräk betbagtlyklarym bar). Indi bolsa saýañda ene dilimde garşyma çykdy. Dowam!

Terjime gowy, ýeňil okalýar. Maksat beýan etmek, çeperçilik bilen okuja düşündirmek. Kiçi söz ýalňyşlaryna ünüs bermek hökman däl. Esasy sözlemleriň manysy gödek bozulmasa bolýar. Biziň elimize alyp okan terjime romanlarymyzyň üstünde okuja ýetmänkä azyndan 4-5 adam işlän. Ökde terjimeçi bolanda-da ýalňyşlyk göýberýär. Terjimeçi 20-30 sahypa terjime edip. Öz maslahatçy redaktoryna okatýar, giden säwlikler düzetýär. Soň ýene yzyny dowam etýär. Tamamlan soň neşirýat gözden geçirýär, täze üýtgeşmeler teklip etýär, gözden sypan grammatik ýalňyşlary düzetýär. Şeýdip biziň elimize gelýär.
wertual internet dünýäsi bolsa beýle däl. Terjime eserini paýlaşmak isleýär. Şol gowy. kesmänjik yzyny dowam etseler. Dowam et dost, gyzykdyryp goýdyň. on bolup gelýär dowamy bolsa ýok

bir aý geçdi diýjek boldum

Nesip bolsa, goýmakçy.

mollum dowamyna garaşyan.