18:14 Uruş hakda goşgular (1941-1945) | |
 ESGER HAKDAKY HAKYKAT Öňler umyt bilen ýeli hüwdüläp, Bugdaý pellerinde enem işlärdi. Üns berilmän giden Gün deý öýkeläp, Mensiz günleň gapysynda düşlärdi. Men onuň gözlerde ýaşadyp ýören, Buşluk habarlardan agtarýanydym, Onuň hemmelere bagş edip ýören, Söýgüsiniň ýalňyz arkadagydym. Watan üçin söýgim baýdak edinip, Men oňa enemiň yhlasyn berdim, Şol söýgüden oba bilmedim gelip, Şol söýgim artdyrdy enemiň derdin. Ýok, ölüp gitmedim urşuň içinde, Men enemiň gözýaşynda ýaşadym. “Watan” diýdim, gökden ýyldyz gaçanda, Sebäp, söýgüsidim size bagş eden. Toprak sorup aldy juda köpleri, Olaryň yzynda galdy dowamat, Men-taryh döreden urşuň esgeri Men bir ýaşap ýören janly rowaýat. Sorag Senden uruş hakda soradym bir gün, Şol günem ömürlik ýadymda galdy. Diliň geplemedi, öwrülip bilmän, Tutaşýan gözleriň odunda galdy. Duw-ak saçyň dim-dik boldy şobada, Sen örän gaharly gaşyňy çytdyň. Beýle elhenç pursat bolmaz dünýäde, Men ony uruşdan beter öýtdüm. Diliň aýlanmaýar, gözleriň ýanýar, Elleň bolsa sandyrady titreşip, Meger, bir zatlary diýesiň gelýär, Bir zatlar-a diyjek bolduň üýtgeşik. Söze derek hassyldadyň howlugyp, Soňam durup bilmän, oturdyň ýerde, Uruş näme? – diýen ýekeje sorag, Seni duçar etdi tükenmez derde. Uruş gutarmaýar urşanlar üçin, Ol ýene geljege dowam ekeni, Men indi düşündim, ýöne düşündim, Sen asyl soragma jogap ekeniň. (ýyllar geçdi, düşündim men jogaba Eýse, wagtyndan öň ony kim bilýär? Indi biri uruş hakda sorasa, Gepläp bilmän durşuň göz öňme gelýär) Atamyň ünjüsi Ýaşyl şirejeler ýaşyl ýapragyň Ýüzünde ýelmeşip galýan wagtynda, Ak gülleriň ysyndan beýhuş bolan Mellegmiziň gyrasyndan bardym-da Oturşyn synladym garry atamyň, Onuň ak saçlary ak güller ýaly, Hamana, birgiden gülüň içinde, Ýalňyz özi saýran bilbiller ýaly. Otyrdy diň salyp, böwrüni diňläp, Men oňa bardygym hakda aýtdym, Nazarlarmyz çaknyşan çagy bolsa, Ony bu ýerlerde däldir öýtdüm. Şeýle çemenzarlyk, ajap gül – baglyk, Atamyň hemişe gysdyrdy için, Ol, meger, henizem söweşip ýördi, Asuda, parahat ýaşamak üçin. Ýöne hiç bilmedim, näme sebäpden, Asuda bahar oňa agyr degýärdi, Atam şu günlere urşup ýetenne, Urşup ýetenine ynanmaýardy. Uruş Uruş hakda sorasalar, Şobir jogap be:rdim mydam, Ol biz üçin urşa giden Gaýdyp gelen eziz atam. Gaýdyp gelse, geldem weli, Öwrenişmän gezdi ol, Ýyllar geçdigisaýy, Öňküsinden gyzdy ol. Kyn bolýardy düşünmek, Näme isleýänine, Bulardanam kyn düşdi, Günde toslaýanyna. Bir-de Ukrainadan, Bir-de çykýardy düzden, Bilmedim, ol şunça ýyl, Kimi gözledi bizden? Nämäň derdin çekenin, Bize aýtman gitdi ol, Hatar duran maşgala Naýynjar seretdi ol. Soňam hemmä düşnükli, Bir at eşdildi gitdi, Mümkin, onuň gözläni Şol biçäre ýigitdir. Ýa-da, belkem, özüdir, Uruş özgertdi baryn. Atamdan miras galdy, Jogaby ýok sowallar. Bellik: Goşgular 2020-nji ýylda ýazyldy. Haýran galaýmaly, men köp zatlary öňünden duýan ekenim... © Bägül ATAÝEWA | |
|
| |
| Ähli teswirler: 1 | |
|
| |
