20:17 *** | |
 Gül kibimi, gülkülimi bilmedim, günler meni bir hala-ha salypdyr. Düşnüksiz däl seniň beýle gülmegiň, meniň oýum saňa oýun bolupdyr. Okaman başlapdyr gözleň ýüregmi. Saýgaraňok indi setirleň ardyn. Soňky döwür goşgularma göz aýlap, ýaňsa salyp ýylgyrmagy çykardyň. Unutdyň dilimi, ýat boldum saňa, şeýdip sowuk düşdi, açyldy ara. Belki-de, kim bilýär, göwün gaýygyň baryp düşdi mundan başga kenara. Men ýene-de sessiz galdym yzyňda, gizläp bilmän gözlerimiň garasyn. Çalaja pyşyrdap, eşitmeseň-de, diýdim: «Söýgimiziň yzy ýarasyn!». Birden çabga guýdy, sowuk damjalar geçäýenok hol daşymdan aýlanyp. Emma seniň ezilmedi köýnegiň, şeýle bolýar ýeňil düşse aýralyk. 2019 © Süleýman HOJANEPESOW | |
|
| |
| Ähli teswirler: 2 | |
|
| |
