23:00 Irisiň ölümi | |
 IRISIŇ ÖLÜMI köne bir plastinka ýaly bu gün kalbymy agdar-düňder öwürdim käbir aýdymlar bardyr pikir etdi:r şabyrdap ýagýan ýagyşy hem uzaklarda dowam edýän sary plaşly durmuşy deňiz käte özüni ýanýoda urar şonda kiçijek leňňeje bakýan ynsanlaryň aýdymy bolardy ol aýdymyň ady käşgä adym iris bolsady käşgä adym aňlatsady herkime sary plaşly ylgap barýan durmuşy käbir aýdymlar bardyr ellerim ulalar, bir geňsi bolar ine, şol ellerim bilen herkime palçykly goşgular uzatsadym her kim hapa bolsady, eý Taňrym käbir aýdymlar bardyr pikir etdi:r a:l agşamyň zowky-sapasyny täk tümlügin kalbynda, gozgamagy derdini köýnekleri keşdeli goňşy aýallaryň gürrüňlerini gijäni bag içine äkiderdi olar men nä zaman ölerin, Taňrym ir ertirmi? käşgä bir az wagty ýüpek ýaglyga dolap saklasadym ulalýan, gitdigiçe ulalýan daragt ýaly ady sebäpsiz ýere iris bolan bir daragt ýaly dursam bu otagyň ortarasynda sagat minaralary dökülerdi şahalarymdan, eý Taňrym indi ynanmaýaryn sary ýapraklaryň ölüdigine käbir aýdymlar bardyr pikir etdi:r ganatlary ýagyş-ýagmyrly kebelegi gyrmyzy bir çakmak ýaly keýpli ölmek bolardy ol aýdymyň ady yzynda diňe çyg çeken çilim ga:ldyrmagyň gynanjy käşgä adym iris bolsady käşgä adymyň bir manysy bolmasady herkim çykarsyn kalbyny o pis şaý-sep sandygyndan hem herkim ony bir-birine zyňsyn, Taňrym. © Didem MADAK Terjime: © MANGO * * * IRIS'IN ÖLÜMÜ bugün kalbimi eski bir plak gibi öyle çok tersine çevirdim ki bazı şarkılar vardır cızırtılı bir yağmur gününü anlatır uzaklarda süren sarı yağmurluklu bir hayatı deniz bazen kendini kaldırımlara fırlatır o zaman bir yavru yengece bakan insanların şarkısı olurdu o şarkının adı keşke ismim iris olsaydı keşke ismim herkese sarı yağmurluğuyla koşan hayatı anlatsaydı bazı şarkılar vardır ellerim kocamanlaşır, tuhaflaşır işte o ellerimle herkese çamurlu şiirler uzatsaydım hepsi çok kirli olsaydı tanrım bazı şarkılar vardır kırmızı akşam sefalarını anlatır karanlığın kalbinde yalnız, açmanın acısını komşu kadınların basma elbiseli konuşmalarını geceyi onlar bahçeye taşırdı ben ne zaman öleceğim tanrım sabah olunca mı keşke birkaç dakikayı ipek mendillere sarıp saklasaydım irileşen, gitgide irileşen ağaç gibi ismi nedensizce iris oluveren bir ağaç gibi şu odanın ortasında dursam saat kuleleri dökülürdü dallarımdan tanrım artık sarı yaprakların ölü olduğuna inanmıyorum bazı şarkılar vardır kanatlarında yağmuru taşıyan kelebeği anlatır kırmızı bir çakmak gibi neşeli ölmek olurdu o şarkının adı ardında yalnızca nemli sigaralar bırakmanın acısı keşke ismim iris olsaydı keşke ismimin bir anlamı olmasaydı herkes çıkarsın kalbini o çirkin mücevher sandığından ve herkes onu birbirine fırlatsın tanrım. © Didem MADAK | |
|
| |
| Ähli teswirler: 2 | |
|
| |
